Wednesday, November 23, 2011


હરિને  કાગળ

હરિ તમોને કાગળ લખતા અમને આવડ્યો નહિ
કાગળ પર કંઈ લખ્યા વિના બસ કરી દીધી રે સહી

હરિ અમારા કાગળિયામાં હશે કેટલી ગડી
મારે મન તો આપણ બેને એજ જોડતી કડી
બસ તમેય જરાક અમથું જાંકી લેશો મહી

મારો કાગળ કોરો જાણી નહિ ફાડશો હરિ
છાતીએ વળગાડી એને વાંચી લેશો જરી
વગર શબદની વાતોને મેં બિન અક્ષર  છે કહી

--નીખીલ જોશી

Friday, October 14, 2011













સત્યમેવ જયતે 


સત્ય તો જાણે શીંગ ના ફોતરા
ચાવીને થૂંકી દીધેલ પાન ની પિચકારી જેવું
બીડી ફૂંકીને ઉડાડી દીધેલ ધુમાડા જેવું
નફફટ નઘરોળ એક ભૂંડ
બીજા ની વિષ્ટા ચાટતું ફરતું એ જનાવર
એના પગ ના પાછલા હિસ્સા થી દીવાલ પર
ઉડેલા કાદવ જેવું સત્ય
છેક હાડકા ના પોલાણ સુધી ચૂંથી ચાંટીને
ફેકી દીધેલ માંસ ના ટુકડા સમું સત્ય
જર્જરીત ચીથરા માંથી  ડોકા કાઢતા 
અંગો ને પણ નખ વડે નોચતા
પડેલા ઉજરડા સમાન સત્ય
ગામના ઉકરડે શ્વાન દ્વારા કરાતી
ખેચતાણ માં લીરેલીરા થતા
કચરા જેવું સત્ય
દલાલ અને ગ્રાહક ના સોદા માં વેચાતા
લોહી અને  શ્વાસ ની બાદબાકી સમું સત્ય
રોશની થી ચમકતા શહેર ના અંધારે ખૂણે
લૂંટાતી આબરૂ  જેવું અદ્દલ સત્ય
ભૂખ થી ટળવળતા  પેટ માં
પાંસળીઓ વચ્ચે રિબાતી લાચારી જેવું સત્ય

બધી તૈયારી થઇ ગઈ  છે આઘા ખસો
ટોળે ના વળો, શોર ના મચાવો
આ તો ખાલી એક નવું પાટિયું ચિતરાવીને
અહી મુકવાનું છે એની બબાલ છે
થઇ જશે શાંતિ થી કામ
લાગી જશે પાટિયું
ઘણા ચિત્રકારો અહી ભેગા થશે 
એમાં ખાલી એટલુજ લખવાનું છે પાટિયા પર કે
સત્યમેવ જયતે
ખરેખર સાલું ઘણું ગજબ છે
આટલી અમથી વાતમાંતો
વાત વાતમાં કેટલા લોકો ભેગા થઇ ગયા !!!

--નિખિલ જોષી
joshinikhil2007@gmail.com 

 




 




Thursday, October 13, 2011











પતંગિયા ની ટોળી

શ્વાસ ની સાથે સાથે
ઉડાઉડ કરતા પતંગિયાઓ ની એક ટોળી
વારે વારે બેસીને ઓશીકે
નીંદર ને ગામ ઘર બનાવે
ધૂળ ના એક બગીચા માં
છાતીએ વળગાડી એમને
સમજાવું ઘણું, કરગરું ઘણું
પણ માને તો ને !

છાનામાના આવી આ પતંગિયા
રોપે છે તારી સુવાસ મારા શ્વાસ માં
ગામ ને ચોરે જઈને
વડલા નીચે ભેગા થઈને બેઠેલા
ગામલોકો ની વચ્ચે જઈને
કરે છે પાંખો નો પમરાટ
ને પછી આખાય ગામ માં
સંચરતો સળવળાટ


ઘર ની ઘરડી દિવાલો પર ઊંઘતા અરીસા ને
ખબર ના પડે એમ લપાતો
નીકળી જાઉં હું ઘર ની બહાર
ને તોય આંગણા માં  આડે આવી ને ઊભતી
ઉંબર ની એક ચીસ
ફળિયું આમ ફેંદી ફેંદી ભૂસવા મથતો
પતંગિયા ના પગલા ની છાપ
પાછો વળું ત્યાં થી જ.



અગાશી ની કોરે થી ડોકા કાઢતો ચંદ્ર
મારી બારીએ ઉગેલા અંધારા ને ચીડવે
બારણા ની તિરાડ  માંથી અંદર પ્રવેશવા
હાથાપાઈ કરતો પવન પણ મોડી રાતે
થાકીને ઓસરી માં આડો પડતો

દિવાલ ને પેલેપાર અંદર હું
પગથી માથા લગ ચાદર તાણીને
ટેરવે ઉપસેલા તારા સ્પર્શને સંતાડતો
બારણા પર લટકતી સાંકળ ને તાકતો
સૂર્ય આળસ મરડી ઉઠે એની રાહ જોતો

સવારે જાત એકઠી કરી
પગ માંડુ આંગણથી આગળ નીકળતી
ઘાસ ઊગેલ કેડી પર
ને અહી પણ ફરી હજી પાછી
એનીએજ પતંગિયા ની ટોળી
મારા ખિસ્સા માં આવી ને બેસે
ને ઉગે છે પાંખ
મારા પગ ને જાણે 
તારી કને ઉડીને આવવા માટે.

--નિખિલ જોશી
joshinikhil2007@gmail.com

Sunday, September 11, 2011








बारिश और गुज़ारिश
--निखिल जोशी 

रात के पिछले पहर
दस्तक दे रही बारिश
सिनेमें  संजोयी, सोई
सदीयों पुरानी कोई
ज़हन से उठी गुज़ारिश

बारिश की बूंदों का एक झूंड
कर रहा मशक्कत
दरिचो की दरारों से
कमरे में कदमपेशी की
ख्वाब सरे जाके छुप गए
मध्धम सी जलती लौ के
नीचे के अंधेरो में
मेरे ही नाखूनों की चोंट से
बिस्मिल हुआ मेरा अक्स
जाके लिपट गया आईने से
उसी के खून के कुछ कतरे
फर्श पे पड़े है यूं गूमसूम
 
मेरे अन्दर का आदमी
अपनी ही पीठ में चुभी
खंजर निकालकर
ढूढता फिरता अपने कातील को
बोजिल बनी ये रात
ख़त्म होने को है चाँद
खिड़की से दीवारों पे उतरा पानी
बना रहा है कुछ शक्ले वहीँ
यूं ही लगातार तेज़ रफ़्तार
है बारिश और गुज़ारिश

--निखिल जोशी
 

 







BLOOD AND FLESH
 --NIKHIL JOSHI

They were waiting…
Waiting for my arrival
On this beautiful planet earth

In the womb of mother
I heard them
Talking about celebration

I felt the touch of mother
I heard her songs for me
I felt the warmth of clothe
She knitted for me
I too was waiting to see her

But now I hear…
I hear them wrangling
Discussing something filthy   
They have come to make out
I’m of the gender of my mother
They are displeased to this
And now…

They are waiting…
Waiting for me to arrive
The womb is getting flooded
By the tears of my mother
Which she could not express to them
I was now waiting…
Waiting for uncertainty…

Why didn’t they slay my mother?
She was too of my gender
Perhaps because
she is a useful creature to them

all of a sudden
Something pierced the womb
Scattered me into pieces
Of blood and flesh

They could not wait
Even for my arrival
Only the mother feels
I could not arrive.




Monday, March 28, 2011

Hari Tu Kevo Kalakaar

A new music album of mine: Hari Tu Kevo KalaKaar
A new age Shreenathji experience.